۱۳۸۹ شهریور ۲۱, یکشنبه

بگذار بگویم !


   وقتی دل سياه است و قلب شکسته ،
   وقتی بغض چنبره زده روی گلويی که نای فرياد ندارد ،
                        وزمين زمستان است و
                                     آسمان پاييز.
   وقتی سکوت هم درد و هم غصه لحظه هاست ،
                   و وقتی رنج نوای متن زندگی ست.
   وقتی دوستی گلی ست پرپر به دست فاصله ها ،
   وقتی حجم تنهايی خلاصه شده در نبود يک نفر ،
   وقتی تمام قاعده ها و نظام ها سر فرو آوردند
                                  در پناه نگفتن ؛

   آماده نبودنم ،

   آماده نزيستنم ،

                  اما تنها بگذار بگويم.

   بگذار بگويم
               از زمانی که ايستاد ،
               از باوری که فلج شد ،
               از صدايی که خاموش شد ،
               از اشکی که مثل باران ،
                    مثل باران پائيز قطع نشدنی ست.

   بگذار بگويم
          از حرفی که نگفتنی ست ،
          از دردی که سوخت تمام درختی را که مجنون بود.

   بگذار بگويم
          از اعماق قلبی که تپيد و تپيد و تپيد
          و به ناگاه ايستاد ،
   پشت حصار
           ندانسته ها،
           نگفته ها ،
           نشنيده ها.

   بگذار بگويم
            از خواستن ،
            خواستنی که گره نخورد به رسيدن ،
            پايان نيافت به توانستن ،
            آشنا نکرد به شادي ،
                       وتنها عجين شد به غم .

   بگذار بگويم    
          شايد بازگردم از نبودن !

ندا.ا شهریور 89

۸ نظر:

  1. سلام عزیزم بگو هرچی دلت می خواد بگو ......
    خوبی دلم برات تنگ شده....

    پاسخحذف
  2. این شعر شاعر نداره....واقعا که.....

    پاسخحذف
  3. امروز خیلی دلم غم گرفت از بعد که با هم حرف زدیم، یاد خیلی چیزا افتادم ،انگار همه غمها پاشدن عین بچه ها ونگ ونگ کردن ،میدونی ندا اره واقعا هممون همه چی میدونیم ولی انگار برای دیگرون میدونیم نه برای خودمون
    زندگی کردن مثل آدمیزاد و آدم حسابی وار خیلییی سخته، باید بگذری باید چشمات و ببندی و قلبت و با دستات نگه داری تا از جاش نزنه بیرون بعد یه جاهایی هیچ کاری نمیتونی بکنی عملا فلجی و اون موقعست که دوست داشتی یه دگمه ای بود که میشد یه سری چیزا و ریستارت کرد
    امروز داشتم فکر میکردم که باید کتگوریه فرهنگ لغتمون و عوض کنیم اینجوری پیش بره مغزمون فاکش دیگه نداره

    پاسخحذف
  4. سارا عسلی شرمنده دیروز نمی خواستم ناراحتت کنم ، گاهی دیگه وقتی قاطی می کنی هر چی صبر کنی که آروم شی فایده نداره،خدا خدا می کردم زنگ نزنی، دروغ نگفتم همیشه همین طور بودم،اما جلوی خودم گرفتم. همیشه خواستم به جمله مادر ترزا که می گه دیگران رو ترک نکنید مگه این که شادشون کرده باشید عمل کنم اما عسلی تو یه روز بهم قول دادی دیگه ازم نپرسی چطوری ، گفتم سارا دیگه طاقت دروغ گفتن به تو رو ندارم. اما یادت رفت.من ببخش دوست خوبی نیستم این روزا روزای شادت ، نبایدخرابش کنم منو ببش.دیگه ندارو مث دیروز نمی بینی .

    پاسخحذف
  5. دوست به ظاهر ناشناس این شعر نیست ، چند خط از دلتنگی های خودمه.

    پاسخحذف
  6. ندا جان واقعا زیبا بود از دلتنگیهات کمتر بنویس اقا یا خانم ناشناس درست صحبت کن

    پاسخحذف
  7. واقعا زیبا، تاثیرگذار ودوست داشتنی بود.

    پاسخحذف